Een tijdje geleden hadden we (papa, zus en ik) afgesproken met vrienden. Eerst gingen we samen bowlen (waar ik meestal heel erg slecht in ben maar deze keer won ik!!) en daarna aten we bij hen lasagne. Het hele gezin daar is muzikaal. De mama had in haar jonge jaren ook viool gespeeld en ik wou dolgraag haar viool zien. Ik speelde een paar liedjes die ik vanbuiten kende en al snel werden er nog een hoop andere instrumenten bijgehaald. Daar zaten we dan met een viool, gitaar, klarinet en een tamboerijn rond de piano te zingen (degenen waarbij het ging althans, wat toch sterk is bij viool of klarinet). Ik voelde me helemaal op mijn gemak en ik wist het: dit is waar ik het voor doe. Het maakte mij zo intens gelukkig. Vandaag deel ik mijn lievelingsliedjes van het moment met jullie.
1 Reactie
Wat is het toch heerlijk om vakantie te hebben! Niks moet, alles mag. Ik heb al een paar hele toffe dagen achter de rug en oh, wat was het gisteren mooi weer! Met het gevolg dat ik lichtjes verbrand ben in mijn gezicht... Het werd wel weer eens tijd voor het 365 Grateful project vond ik. Elke dag een foto maken is niks voor mij als ik eerlijk mag zijn. Daarom besloot ik om deze rubriek in te lassen: kleine gelukzaligheden. Elke dag schrijf ik een paar dingen op waar ik blij van werd en leuke dingen die mijn dag maakten. Die deel ik dan om de week à twee weken (ik ben er nog niet helemaal uit).
Toen ik mijn blog begon, had ik me strikt voorgenomen om niks over fashion te schrijven. Daar zijn al blogs genoeg over. Maar dit kon ik toch écht niet laten. Ik heb gewoon zo ontzettend zin in de zomer! Bloten benen weer, bloemenprints, zwemmen... Genietend van de prille zonnestraaltjes op mijn huid bedacht ik me gisteren dat ik een nieuwe bikini nodig heb. (Ok, absoluut nodig is overdreven, maar het is toch handig om een bikini te hebben die pást). Op My lifestyle diary zag ik een paar oogverblindende high waisted bikini's met schattige bloemenprints die ik echt wel zag zitten. Ik klikte gelijk door naar Free People en oh, ik ben ben verliefd! Het enige nadeel is dat ze best prijzig zijn. Gelukkig word je van dromen niet arm! Welke zou jij kiezen?
Ja, ik leef nog. Hallelujah. En ik heb een paar drukke weken achter de rug. Het leek me leuk om nog eens wat over mezelf te vertellen. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik dat voor het laatst gedaan heb. Ik vind het heel leuk om over persoonlijke dingen te schrijven. Dus: vandaag 50 feiten over mij. De een wat gênater als de andere. Mensen die mij kennen zullen er vast wel een paar herkennen. Benieuwd?
Vandaag een ander soort artikel. Jullie mogen namelijk naar hartelust spammen! Mijn blog begint meer bezoekers te krijgen (wat ik helemaal niet erg vind). Zo leuk! Telkens als ik een nieuwe reactie heb van een 'onbekend' iemand, spring ik een gat in de lucht van vreugde. Het is zo leuk om te zien dat iets wat je schrijft gewaardeerd wordt! Ik ben nu eens benieuwd naar jullie. Wie zijn jullie? Wat doe je graag? Heb je ook een blog en zo ja, waar schrijf je (het liefst) over? Vertel me wat jou blog uniek maakt. Het mogen ook random feitjes over jezelf zijn, niks op tegen! En oh, wat vind je van mijn blog? Wat lees je het liefst en wat kan beter? Ik ben erg benieuwd!
Iedereen heeft verwachtingen, hoe groot of klein ze ook mogen zijn. Leraren verwachten dat je in orde bent, ouders dat je je best doet op school en vrienden dat je naar hun feestje komt. Het is vanzelfsprekend dat je doet wat er verwacht wordt. Of toch niet? Wat als mensen gewoon te veel verwachten? En dat je over je grenzen gaat? Wat doe je dan? Nee. Je zegt gewoon nee.
Is het niet ieders meisjesdroom om een roos voor Valentijn te krijgen? Een anonieme met een lieve tekst? Lekker romantisch. Daar houd ik wel van. Dit jaar hoopte ik, maar ik ging er niet van uit. Tot gisteren. Een prachtig geurende, rode roos, was speciaal voor mij. 'Omdat ik van je hou' stond erop. Mijn hart ging als een razende te keer. Hoopvol keek ik rond. Van wie zou ze zijn?
Ik zit nu in de studie, met een stuk of 2 andere klassen. Techniek valt uit (geen idee waarom) terwijl we juist een grote toets hebben. Over elektriciteit enzo. Het vervelende is, dat ik niets te doen heb. Ik heb geen boek bij en we hebben niets van huiswerk tegen morgen (komt echt nauwelijks voor). Als ik een boek bij heb, is het NOOIT studie. Terwijl als ik één keer geen boek bij heb, is het sowiso wél studie. Het is tien voor elf. Nog 75 minuten ofwel 4500 seconden te gaan. Wat zouden we eens gaan doen?
Misschien heb je het al gemerkt: er is de afgelopen weken weinig 365 Grateful aan bod gekomen. Hoewel ik het me had voorgenomen... Ik vergat soms een foto te maken of wist gewoon niet waarvan. Om nog maar over de datums te zwijgen... Ik zag door de bomen het bos niet meer. Het project gaf me een hoop stress en ik begon het minder graag te doen. Ik ga het vanaf vandaag dan ook anders aanpakken.
Ik weet niet of jullie het ook hebben, maar ik kan me een bed echt doodergeren aan bepaalde dingen. Ik ben over het algemeen ook niet echt een goede slaper (nooit geweest) en vaak heb ik moeite om in slaap te vallen. Ik probeer vanalles; lezen (werkt averrechts met goede boeken), ademhalingsoefeningen (die ik na een halve minuut opgeef) en 'ontspanningsoefeningen' zoals de matras onder je voelen (dit werkt echt voor geen cent). Als er dan nog vervelende geluiden of wat dan ook bijkomen, kan het niet meer beter. Ik heb echt respect voor mensen die al slapen voor hun hoofd het kussen raakt.
|